vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De laatste kraai
Als een eenzame
kerktoren, traditioneel
Tussen glaswerk en
stalen gebinten.
Als een leeggetrokken
magazijn, koud en
Zonder voetstappen
geen ziel kijkt om.
Zo glijdt de kogelhuls
langzaam langs
dorre grassprietjes.
Zo vliegt aan de horizon
de laatste kraai
gebroken weg.
Reacties op ‘De laatste kraai’
-
prachtig, groetjes Twan
Twan Hendriks - 24-10-2013 om 11:22