Liefde op afstand
Liefde op afstand
Een liefde op afstand, wat zwaar.
Elke dag denk je weer aan haar.
Je vraagt je af waarom zijn we niet bij mekaar.
Zo’n gevoel is zo raar.
Je wilt zo graag bij elkaar kunnen zijn.
Samen elke dag kunnen zitten bij de fontein.
Een afstand, zo ver, waarom kan die niet kleiner.
Die afstand zoveel kleiner, is zoveel fijner.
Elke dag met elkaar hand in hand.
Samen liggend in het zand.
Zo’n haat aan die verschrikkelijke afstand.
Nog even en ik verlies totaal mijn verstand.
Ik denk veels te vaak aan jou.
Maar wat kan ik er aan doen, dat ik van je hou.
Ik wil er niks aan kunnen doen, ik wil me er niet van ontdoen.
Wat doe ik ook moeilijk, wat maakt die afstand ook uit.
Ware liefde, dat is waar ik op stuit.
Ware liefde, verliefd op een Zeeuwse meid.
Wie had het gedacht, het voelt als een eeuwigheid.
Reacties op ‘Liefde op afstand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!