vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De rit
Met mijn Congolese vriendin
zat ik op de bus
richting station.
Eigenlijk wist ik niet
hoeveel kilometers
de bus vluchten moest.
Elke maandag stapte ik af
aan het gemeentehuis
en ik kijk stiekem
naar de sympathieke jongen
zonder ogen.
Of hij me zag
ja hij zag me elke keer weer
met de gesloten ogen
van zijn stil hart.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
13-10-2013
Over dit gedicht
Niemand heeft ooit een kus van een vergaan gelaat gekregen
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bus VerliefdheidReacties op ‘De rit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!