Alleen
Soms is het leven een beetje zwaar.
Dan zoek je graag een beetje steun bij elkaar.
Een schouder om tegen te huilen.
Gewoon een paar armen om in te schuilen.
Iemand waar je je verhaal kunt doen.
Een stevige knuffel of een zoen.
Echte vrienden zijn van goud.
Waarvan je dus écht houd!
Ga nooit weg zonder te groeten
Ga nooit heen zonder een zoen
Als je het noodlot zult ontmoeten
Kun je het nooit meer doen
Ga nooit weg zonder te praten
Dat doet soms een hart zo'n pijn
Wat je 's morgens hebt verlaten
Kan er 's avonds niet meer zijn
Toch moet ik jou missen
Dat kan ik nu niet meer wissen.
Het einde aan dit gedaan.
Wat eigenlijk niet had mogen bestaan.
En ik weet nu, dit is mijn fout.
Ik hoop dat jij nog van mij houd
Ik wil alles om jou geven.
Zelfs mijn hele leven
Ingezonden door
Geplaatst op
12-10-2013
Over dit gedicht
Om dat ik het leuk vindt?
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SchuilenReacties op ‘Alleen’
-
heeel mooi!
just a girl - 14-10-2013 om 09:21
-
Prachtig geschreven!
Kalokerinos - 20-10-2013 om 09:54