help me....
Doen wat je hart je ingeeft
Zodat je prettiger leeft
Eerlijk zijn en oprecht
Werkt dat dan echt?
Alles voelt zo andersom
Erg dubbel en krom
Gedachten die jij altijd van mij kreeg
En ik die dan maar gewoon zweeg
Vond het oneerlijk dat je mij niets gunde
Daardoor mijn vriendenkring steeds verder uitdunde
Jij zag overal spoken en vertrouwde me niet
Nu beleef ik hetzelfde op dit gebied
Jij legde je er toen bij neer, en liet me gewoon gaan
Maar deze jaloezie kan ik niet aan
Ik wil me er niet bij neerleggen
Om mijn frustraties niet te zeggen
Als ik dat nu ook zou doen, net als jij toen deed
Dan voelen wij niet meer compleet
Ik heb me helemaal bloot gegeven
Omdat ik met jou verder wil leven
Voel ik daarom nu eindelijk die jaloezie
Lust, liefde en eindelijk chemie
Ja ik was opeens bang je kwijt te raken
En wilde heel graag jou wereld weer mooi maken
Maar daar ben jij mij niet voor nodig
En voel me soms erg overbodig
Jij hebt nu plezier, lol en steeds meer vrienden en kennissen
En ik die me nu eindelijk helemaal focus op jou, veel ergernissen
Is dit dan gewoon mijn verdiende loon
En is het misschien toch niet juist dat ik mijn gevoelens toon
Ik weet hoe ik me geërgerd heb dat jij me zo op mijn huid zat
En jij paranoia werd als ik de tijd vergat
Mij het kwalijk nam dat ik plezier had bij anderen
Iets wat ik niet wilde veranderen
Ik heb het idee dat jij je best niet meer deed voor mij
Maar naar mijn idee heb ik nu een vechtpartij
Jij legde je er bij neer en liet mij maar gaan
Maar dat trek ik niet en kan ik niet aan
Ik wil me 1000% aan je geven
En helemaal samen met jou verder leven
Als ik me net zo opstel ,zoals jij toen na alle jaloezie hebt gedaan
Zullen we beiden een kant op gaan
Als dit dan werkelijk de enige manier is om verder te leven
Zal ik het echt op moeten geven
Bang, angst, jaloezie, zie spoken en voel verdriet
En dan het gevoel dat jij me niet ziet
Ik probeer echt uit het diepste van mijn hartje jou nog te veroveren
En met mijn liefde en aandacht die ik nu wel voor je heb, je te betoveren
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij toen zat
Ik wou dat ik dat toen toch geweten had
Vind het zo jammer dat je mij dat toen niet hebt kunnen laten inzien
Of misschien wilde ik het wel niet zien
Ik weet ook dat vele dingen niet veel te betekenen heeft
Maar me bang maakt omdat jij nooit zo hebt geleefd
Jij was verder niemand nodig alleen mij
Dat was wat jij zo vaak tegen me zei
Nu ben ik eindelijk zover dat ik daar ook voor kan en wil gaan
En voel ik me toch zo alleen staan
Ik sluit me af van alles om me heen, en richt me op jou
Jij gaat juist mensen zoeken, wat ik niet vertrouw
Het gevoel dat ik closer met je wil zijn
Want dat voelt zo fijn
Het gevoel te hebben dat ik belangrijk voor je ben
Me lekker voelen als ik je verwen
Me niet bedreigd voelen door een ander
Vertel me hoe ik dat verander
Niet op de manier zoals jij toen hebt gedaan
Dan komen we alleen te staan
help me asjeblieft hier door heen te komen
Ingezonden door
Geplaatst op
09-10-2013
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hulp Liefde Veranderen Verdriet VertrouwenReacties op ‘help me....’
-
Wat een lang gedicht O_o Wel heel mooi <3 x
Verwijderde gebruiker - 13-10-2013 om 11:42
-
Dank je wel ;-)
dichtenmoedertje - 14-10-2013 om 02:18