crudeles mundi

crudeles mundi

wanneer in de late avond de lichten doven
de vermoeide geest zich ten ruste legt
de oneerlijke strijd weer voor een dag gestreden
de ander naast je al langer niets meer zegt
je euvele gedachten je van je rust beroven

na uren strijden uiteindelijk de slaap toch wint
je eindelijk de verdiende rust krijgt toebedeeld
in je dromen bezig bent met een beter leven
tegelijkertijd wetende dat je je het misschien verbeeld
tijdelijk naar onbezorgde tijden terug als slapend kind

worstelend met soms al te kwade herinneringen
maar ook mooie beelden drijven aan je voorbij
plots opgeschrokken en weder in de werkelijkheid
zet je alle nog ongedroomde momenten opzij
om je weer te kwijten aan de alledaagse dingen

die dagelijkse sleur die immer moeilijker wordt
dat telkens weer op de tanden moeten bijten
vechten tegen het verzet om weder weg te gaan
denkend pijnigend half slapend de hersenen splijten
maar het hangt van jou af ook al is het leven kort

je hebt niets te willen het is alleen maar moeten
je doet het dan ook niet voor jezelf alleen
maar voor het kroost wat het beter zal krijgen
dus recht je rug kameraad en ga heen
en werk hard om het leven aan te zoeten