Zwart leven
Soms heb ik een hekel aan mijn ik
Nee zelfs vaak!
Dan denk ik: ben ik te dik?
Misschien is dat de oorzaak,
Dat niemand mij ziet staan,
Ja als ik aan jou denk,
Laat ik soms een kleine traan,
Is dit het geschenk?
Het geschenk van verliefd zijn?
Dat elke jongen mij haat?
Maar vooral die ene jongen… Tein,
Als ik aan hem denk word ik alweer kwaad.
Hij nam al mijn zelfvertrouwen weg,
Toen ik hem vertelde wat ik van hem vond,
Riep hij: lekker pech,
En riep in het rond:
Joanne is verliefd op mij,
Iedereen lachte me uit,
Nee, de jongens staan voor mij niet in de rij.
Zelfs geen enkeling die naar me fluit.
Ik heb pijn…
Pijn in mijn hart,
Zou dit dan liefdesverdriet zijn?
Ik geef mijn leven maar 1 kleur: zwart…
Reacties op ‘Zwart leven’
-
Ooit zal je het geluk vinden, geef niet op! Iedereen zal ooit de ware vinden ook jij! Heel mooi geschreven net zo als je andere gedichten. Sterkte! Groetjes Vannessa
Vannessa - 30-05-2014 om 22:57
-
Dankjewel Vannessa! Het is lang geleden dat ik gedichten schreef, maar ik zal zeker weer verder gaan, heel erg bedankt voor je lieve reactie!
Joozy - 20-08-2014 om 20:06