vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik bid
Als het avond is
kniel ik neer voor mijn bed
ik vouw mijn handen
en bid …
Voor iedereen die ik lief heb
mijn vrienden en familie
ik hoop dat ze altijd een deel van mij
mogen zijn
ik bid voor vreugde en zonneschijn
Ik steek een kaarsje aan
en nog
zijn mijn handen gevouwen
ik bid nog steeds
voor hen, die het echt nodig hebben
Hopelijk luistert god
en brengt hij licht
in iedereens leven
De mensen die mij lief hebben
de mensen die ik op handen draag
hopelijk heef ik hen zo de kracht
om samen mij door te gaan …

Ingezonden door
Geplaatst op
03-10-2013
Over dit gedicht
fictief
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bidden Christelijk KaarsReacties op ‘Ik bid’
-
tja bidden ik bid niet meer (vroeger schijn) ik leef hoef niet te bidden om gelukkig te zijn je moet het zelf doen ;)
Verwijderde gebruiker - 11-10-2013 om 14:16