De Dood

De dood
Hij roept mij, schreeuwt mijn naam.
Hij wilt dat ik mijn leven laat liggen,
en naar hem toe zal gaan.

Hij wenkt me, lacht me toe.
Maakt me vrolijk, en minder moe.
Hij speelt met mijn hoofd,
zorgt dat ik geloof, en maak hem mijn beste vriend.
Eentje, die ik niet heb verdiend.

Achter een wit licht,
achter mijn leven.
Daar zie ik zijn gezicht,
wanneer hij mij wenkt, en mij wat wil geven.
Hij geeft mij geluk, zo heeft zijn geschenk,
wat de lieve fijne dood,
voor mij meebrengt.