Verliefde verlaten vriend

Na 3 weken de waarheid te ontkennen kwam het toch aan het licht.
Ik kan er niet mee omgaan daarom schrijf ik dit gedicht.
Ik wil je niet kwetsen daarom wilde ik het niet horen.
Ik weet dat je er mee zat, dat je het wilde vertellen, ik wist het van te voren.
Ik kan je niet meer normaal aankijken of met je praten.
Ik weet nog dat we elkaar aankeken en lachten toen we met de andere in de klas zaten.
Ik mis die tijd dat we vrienden waren en keihard lachten in de les.
Als je nu naar me kijkt brand het in mn huid en krijg ik stress.
Want zal ik terug kijken moet ik een lach toveren?
Je had het moeilijk samen met je vriend om een stukje uit mn hart te veroveren.
Maar het is je wel gelukt jou zal ik nooit meer vergeten.
Die 1ste keer we waren gelijk vrienden op de gang de docent kan het weten.
Ik wil dat alles weer was zoals toen.
Die leuke tijd, samen op de gang staan, samen in de pauze met vrienden docenten uitlachen, samen fietsen en te laat komen bij gym maar het enige waar jij nu nog maar verlangd in mij is een zoen.