vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Priemen glas en staal
het prestigieuze
hoogbouwsilhouet
schrijnt aan de heldere hemel
koud en kaal
priemen glas en staal
gevoelloos in het blauw
aan hun voeten is het is zoeken
naar gezelligheid van kleine stegen
de buurt heeft eigen tijd en leven
als de eetcafés vol schuiven
met hongerige lijven weet dan
dat de torens zielloos achterblijven
het schrijnen is gedaan
alleen het hoge rode licht
klikt in het donker uit en aan
wil melker
19/09/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Priemen glas en staal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!