Ik, jij, zij
Ik zie plaatsen die ik niet kan bereiken.
Soms zijn ze zo ver dat ik er zelfs niet naar kan kijken.
De magie is verloren, bevroren, bedorven,
evenals het land dat wij eens hadden verworven.
Ik voel een omhelzing van de maan,
maar een schelle stem wekt mij uit die waan.
Ik kan niet terug, ik kan niet terug met deze naam,
maar ik denk nog steeds terug aan jou, aan ons tezaam.
Er is beweging onder mijn voeten.
Ik reis met de wind mee, ver weg van hier,
waar ik voor mijn zonden moet boeten.
Ik zal daar ontsnappen, ik vind wel een manier.
Ik veeg de tranen weg van haar gezicht.
Ze ziet me niet staan, ze ziet me niet gaan,
maar ik hou mijn ogen op haar gericht.
Ik sta voor haar klaar, maar zal ik voor haar gaan?
Ingezonden door
Geplaatst op
18-09-2013
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevoelens Losbreken OnzekerheidReacties op ‘Ik, jij, zij’
-
Voor mijn favoriete, supermooi Daniël !
Verwijderde gebruiker - 19-09-2013 om 16:57