vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
symbiose
symbiose
de hoer en de koning
deelden samen een woning
de koning zei
ik ben de baas
de hoer dacht
denk dat maar dwaas
van het wachten
werd de koning steeds
heter en heter
kom maar weer hier
sprak het mooie wijf
de kleine koning
stond alweer stijf
van verlangen
begon hij te kwijlen
toen het weer gedaan was
sprak de hoer
en nu geef je rust
tot het volgende moment
van aangezwollen lust
oh ja zei de hoer
nog een ding
met al je geraas
leef je soms in een waas
en dan nog iets
je bent ook niet de baas
Ingezonden door
Geplaatst op
18-09-2013
Over dit gedicht
spontaan
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OpwellingReacties op ‘symbiose’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!