vorige gedicht
vorige gedicht
Verlaten
De woken in de lucht,
ik bekijk ze met een zucht.
Het water in de rivier,
geeft me geen plezier.
De wind door de bladeren van de bomen,
het lijkt ver weg.
Mijn voetstappen,
vertellen een vertel dat ik liever nooit zeg.
Alles lijkt zo vergeefs,
hemel en aarde.
Ze gaan elk hun weegs,
terwijl de Dood zich openbaarde.
Werd alles stil,
zowel grond als wolken.
En ik kan alleen dromen,
want jij bent wat ik van daarboven terug wil
Reacties op ‘Verlaten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!