vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Al zijn de bergen nog zo hoog
Al zijn de bergen nog zo hoog,
de meren nog zo diep,
ik houd mijn tranen droog,
omdat er iemand is die riep.
Wees sterk ga de berg tegemoet,
ga vol vertrouwen door het meer,
je zult zien je voelt je goed,
ook al doet je lijf nog zo zeer.
Laat zien wie hier dapper kan zijn,
je gevaren kunt trotseren,
incasseren en verandering is juist fijn,
durf open te staan om te leren.
Grijp met beide handen angsten aan,
schud het met trots van je af,
zie de zin in van je bestaan,
wees je zelf dat is geen straf.
Reacties op ‘Al zijn de bergen nog zo hoog’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!