De Liftjongen

Anderen help ik graag omhoog,
daarvoor kom ik ze zelfs ophalen.
Om vervolgens zelf weer af te dalen.

Er is niemand die blijft.
Beneden stappen ze in, boven uit,
en ik blijf alleen als de dag zich afsluit.

Ik leef in een lift.
Soms omhoog, soms naar beneden.
Soms zit het mee, soms zit het tegen.

Ik kan nooit lager dan de kelder,
maar ook niet hoger dan het plafond.
Soms wilde ik dat ik uit deze lift kon.

Eens zal ik het doen.
Ooit op een dag zal het gebeuren
dan stap ik uit, door de schuifdeuren.