vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
begrijp mijn zwijgen
haar woorden snijden diep
grieven de pijn in mijn lijf
laten me branden van wanhoop
in controverse reageer ik
bedek met handen mijn oren
in kinderlijk verweer
ik ren van haar weg, vlucht
ik wil schreeuwen, huilen en vechten
maar geluid stokt en ik sta bevroren
ik verlang naar de onmogelijkheid
die niemand zal begrijpen
ik blijf maar aan je denken
leer mijn taal en begrijp mijn zwijgen
zie mijn verlangen door de afwijzing
en reageer op de boodschap van mijn ogen
sla je armen om me heen
troost me onder jouw veilige vleugels
en neem me mee weg van hier
Ingezonden door
Geplaatst op
08-09-2013
Over dit gedicht
Zeg niet dat je me wilt helpen als ik kom, maar kom om me te helpen, want ik houd dit niet lang meer vol.