vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
IJskristal
Geboren op een winternacht
Zo geschilderd op het glas
Teer en breekbaar als kristal
In een mooie kille ijsjesjas
Een grijswit winterplaatje
Met een fijn bloemetjesblad
Door de koude winden
In een kille greep vervat
Een moment van schoonheid
Van adem met kou verweven
Rilt het blad bedrukt
Als in een koud stilleven
Nog zo jong van leven
Nog even geremd door tijd
Verliest ze straks haar kracht
Voor ze van het raam afglijdt
Toch wil ze niet berusten
Maar als de morgen wenkt
en de zon het bloempje warmt
wordt haar ijs als traan geplengd
Reacties op ‘IJskristal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!