vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verleden
Elke dag weer word ik herinnerd aan het verleden.
Het voelt als gister, maar ondertussen al vier jaar geleden.
De beelden flitsen steeds voorbij.
Ik wil ze niet zien, maar toch blijven ze in mij.
De woorden ik hoor ze nog iedere dag.
''Je bent lelijk, niemand die je mag.''
De trappen en slagen, ik voel ze nog branden.
In mijn huid nog de littekens van jullie tanden.
Eindelijk is het voorbij.
Maar verleden waarom ga je niet uit mij?
Ingezonden door
Geplaatst op
01-09-2013
Over dit gedicht
Vijf jaar lang ben ik dag in dag uit gepest. Gelukkig ben ik hier nu al vier jaar van af. Maar nog steeds beleef ik alles in mijn hoofd. Ik ben bang dat dit ook nooit zal verdwijnen.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pesten Pijn Verdriet VerledenReacties op ‘verleden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!