Bailey ik mis je

Het ging zo goed, we deden alles samen.
Zo gek als wij deden, deed niemand ons na.
Zonder hoofdstel in volle galop over het strand, het kon allemaal.
Lekker hoog springen, daarna de wei weer op.
Maar je was vaak ziek, had veel koliek en was veel kreupel.
We hebben er alles aan gedaan om jou er weer bovenop te krijgen.
Zwemmen, veel stappen, weken boxrust, maar je werd er alleen maar zwakker van.
Toen kwam de koliek er ook nog eens bij, eerst was het niet zo erg.
Het werd helaas steeds heftiger.
Ik had je op de wei gezet samen met Rebel en Ceronique.
Ik ging even naar mijn werk en zou daarna weer terug komen.
Na maar twee uurtjes kwam ik weer naar julie toe.
Rebel en Ceronique kwamen naar me toe, maar jij bleef liggen.
Je ging rollen en ik wist dat het weer zover was.
Ik belde zo snel mogelijk de dierenarts, en probeerde jou overeind te krijgen.
Ik kreeg je niet omhoog maar bleef bij je.
Ik kreeg een naar gevoel in mijn buik alsof je me ging verlaten.
De dierenarts kwam eraan, je darmen waren gedraaid.
De operaties hadden geen zin meer, er was maar één optie.
Ik moest je laten gaan, ik wilde je niet laten lijden.
Ik gaf jou nog een laatste knuffel, en een kus op je neus.
Je tilde je hoofd nog voor de laatste keer op en legde je neus op mijn hand.
Je keek me aan met een blik van bedankt, ik hou van je.
Ik legde mijn hoofd naast de jouwe, en jij blies je laatste adem uit.
We hebben besloten jou te cremeren, en hebben jou urn bij de eik half begraven.

Lieve Bailey,
Jij blijft alles voor mij!
Ik hou van je en je hebt een speciaal plekje in mijn hart. Jij was mijn eerste paard en ik zal alle dingen die we hebben meegemaakt nooit vergeten. Jij bent nu in de paardenhemel, samen net andere. Maar voor ons sta jij daar nog steeds, onder de eik. Waar nu jou urn staat. Ik zal je nooit vergeten lieverd! Rust zacht ❤