je zult me wel raar vinden

je zult me wel raar vinden
dat ik me niet kan en wil binden
ik kan me niet echt geven
in dit, voor mij ingewikkelde leven

voel me soms zo een buitenbeen
loop met een boog om mensen heen
kom maar niet te dicht bij bij
want dan stap ik wel opzij

de meeste mensen maken me bang
hoewel ik wel naar contacten verlang
maar ze mogen ook weer niet te dicht bij
want dan voel ik me weer niet vrij

bewust geen praatje maken
kunnen ze me ook niet raken
opzoek naar mezelf in deze tijd
levert vaak een moeizame strijd

waarom is contacten onderhouden moeilijk voor mij
dat gevoel maakt me echt niet blij
is het angst dat ze me misschien raken
en het mij weer moeilijk maken

kan moeilijk dingen loslaten in mijn leven
kan ik me daarom misschien niet geven
mensen die ernstig ziek zijn
daarvan voel ik de pijn

zou zo graag een beter mens willen zijn
een pittig wijffie, met venijn
die gewoon zegt als iets niet gaat
of gewoon nee zegt als ze er niet achter staat

maar ik wil dat mensen me aardig vinden
zonder ze aan me te binden
kom maar gewoon niet te dicht bij
en laat me lekker vrij

zal wel door mijn opvoeding komen dat ik me zo voel
er zullen weinig mensen snappen wat ik bedoel
wat voor de 1 vanzelfsprekend is
is voor mij vaak een gemis

gelukkig heb ik een hele lieve man
die mij in alles snappen kan
ik ben naar hem eerlijk en oprecht
hij snapt me dan ook echt

hij snapt het hoe ik nu zo kan wezen
misschien jullie iets beter door dit nu te lezen
verder ben ik nu zo`n gelukkig mens
met enkel nog maar 1 wens:

leer mij te accepteren
en niet te negeren
doe ik soms misschien iets in je ogen raar
vraag me er dan naar
misschien kan ik dan uitleggen waarom
en voel ik mij niet dom
ik wil open zijn, eerlijk en oprecht
mijn nieuwe ik, ik ben het echt!
Dus als je me wat wil vragen of zeggen
wil ik je alles graag uitleggen