Het Machtigste Gebed
Geduld is als een bittere plant die een zoete vrucht geeft
En ik heb er alles voor over, om te weten welke smaak de vrucht heeft
Ik heb veel kansen laten schieten, verloren laten gaan,
maar terugkijken op het verleden, daar heb ik nu niks aan
Ik heb moeten proeven van het onrijpe fruit,
alles at ik op, alleen de pitten spuwden ik uit
Maar de pitten van de zure appel zijn niet vergaan,
deze vielen ter aarde en er is een bittere plant uit ontstaan
En ik kan niks doen, dan te wachten op zijn zoete vrucht,
Maar de plant blijft maar groeien, tot hoog in de lucht
En als de vrucht dan loslaat, om kapot te vallen op de grond,
zal ik er nog steeds staan wachten, om ervoor te zorgen dat de vrucht niets overkomt
Reacties op ‘Het Machtigste Gebed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!