vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zij en jij
Zij verlangt, ontspant
zichzelf een leven lang
geen wonder dat jij
aan haar lippen hangt
je hebt alles geprobeerd
intellect, eenvoud
en verlangen
maar haar ogen
houden jou gevangen
zij brengt jou bloemen
in de stilte naast jouw duisterschaduw
zij is jouw licht in duisternis
ze verlangt, ontspant
zich zelf een leven lang
haar schaduw danst
op het behang
ze brengt jou liefde
terwijl jouw stem rust
in het zwijgen
ze vraagt je, streelt je
kijkt je in de ogen
ze hunkert, luistert
geen woord gelogen.
.
Reacties op ‘Zij en jij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!