terug naar af

terug naar af

ik wist het wel, te mooi om waar te zijn
weer opnieuw ondraaglijke pijn
pijn bij het langs elkaar heen leven
van geen liefde en knuffels geven
weet niet of er nog een weg terug is
die warmte voeld zo als een groot gemis

wil ik dan nog zo dicht naast je staan
en er samen weer voor gaan
het voelde al 2 weken zo erg goed
weet even niet wat ik hier nu mee moet
wil ik veilig, liefdeloos verder leven
of kan ik mezelf nog is geven

of is het misschien altijd zo geweest
ik de liefde zag als een groot feest
misschien verwacht ik wel te veel van jou
omdat ik zielsveel van je hou

is het misschien daarom jaren misgelopen
wij beide, apart in een hoekje gekropen
misschien werkt het tussen ons echt wel niet
heb ik daarom zo`n verdriet
ik voelde me alsof ik in de hemel was
of ervaar ik het echte nu weer pas

laatste dagen zoveel tussen mijn oren moeten stouwen
ups en downs en wel en geen vertrouwen
ik weet niet of ik nogmaals op mijn bek wil gaan
of dat ik dan toch liever alleen wil staan
ik kan nu even niets meer geloven
en zeker helemaal niets meer beloven

voel me zo leeg, alleen en kapot
was alles wel echt of is het echt zo verrot
ik weet het niet, ben jij de juiste man
waar ik ooit weer van genieten kan
voel me waardeloos en alleen
en bang dat ik het nu echt meen

na de laatste ruzie, poosje geleden
voelde ik me zo rustig en tevreden
voel me nu weer eenzamer dan ooit
ik die het misschien liever in haar eentje rooit
verder gaan als broer en zus
met af en toe nog is een kus

net zoals we jaren hebben geleefd
niets meer wat sprankelt en wat beeft
geen oprechte woorden meer
want dat doet alleen maar zeer
is er nog wel een weg terug
of is alles morgen weer achter de rug

heb vanaf woensdag naar het weekend uitgekeken
maar steeds kwam ik weer met de preken
jij die graag wilde slapen, je was moe
ik wil dat niet en gaf er niet aan toe
tranen bleven uren komen
en daarna nog boze dromen

toen ik alleen beneden zat
wilde ik graag dat ik me erbij neergelegd had
waarom wilde ik gisteravond weer mijn liefde bewijzen
wederom naar een roes van verlangen afreizen
omdat ons de hele week iets in de weg zat
waar ik het ook steeds over had

als het eindelijk over is ben je aan de beurt
dat is dus helemaal niet gebeurd
iets waar ik dagen naar uit heb gekeken
dagen tellen wat een gereken
eindelijk kon het gebeuren
niets meer om te zeuren

ik weet niet waar het fout is gegaan
maar voel me wel weer alleen staan
ik wil helemaal niets meer plannen
daar wil ik mezelf ook niet in herkennen
maar ik zet je heus niet zo maar aan de kant
want misschien maak ik van een mug een olifant

ik wil graag weer als alle vorige dagen
gewoon weer open om je liefde vragen
nu het weekend is en het eindelijk kan
maak ik er weer een puinhoop van
wil me graag weer voelen net als voor deze shit
dan weet ik dat er toekomst in ons zit

maar ben bang dat ik jou benauw
dat ik misschien te veel van je hou
misschien kun jij mijn liefde niet aan
en moeten we elkaar laten gaan
weet dat ik hier nooit zelf voor zou kiezen
om jou te moeten verliezen

ik wil graag verder met je gaan..
maar kun je mij wel aan?