Schemering

In de stilte van de luwte
Zie ik binnenin mij het verloren kind
Zoekend naar de storm van de wind

In de scheuren van de droogte
Wordt haar pijn verzwegen
Uitkijkend naar de druppels van de regen

In de koelte van de maan
Waar haar angst van liefde won
Verlangend naar de warmte van de zon

In de schaduw van de nacht
Zo jong en zoveel zorgen
Hopend op het licht van de morgen

In de rillingen van de winter
Zit ze met vele vragen
Denkend aan het geluk van langere dagen

Verborgen voor wie de ogen sluit
Schemert de onzekerheid van haar bestaan
Twijfelend over hoe het verder zal gaan