vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het wit van talloze rozen
pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun hart
wil melker
17/08/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
17-08-2013
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Begrafenis FrisoReacties op ‘Het wit van talloze rozen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!