1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

mijn liefste hond

hier op de tafel,
lig je dan.
je kijkt me aan en wil zeggen,
dat het niet langer meer kan.

de dierenarts geeft je een spuitje,
hier in je poot.
je gaf geen geluidje,
nu wist ik je bent dood.

de tranen rolden over mijn wang,
jij hing uit mijn leven.
je was er 17 jaren lang,
en toen poef weg was je leven.

en daar lig je dan in de tuin,
rechts achterin bij het hek.
precies onder de bloementuin,
mijn lievelings plek.

ik zat daar altijd met jou,
we hadden het fijn.
ik hoop dat ik die herinneringen onthoud,
en dat je in mijn dromen verschijnt.

ik wou dat je hier nog was,
dan konden we springen in een regenplas.
en rennen over het strand,
daarna slapen in je hondenmand.

het is nu al een jaar geleden,
ik herinner de dag nog steeds.
dat jij was overleden,
dat raakte mij het meest.

maar hij die ik lief heb,
verlaat mij nooit echt.
ik kan hem altijd vinden,
hier in mijn hart, levensecht.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Hond Verdriet

Reacties op ‘mijn liefste hond’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

mijn liefste hond