Mijn zware leven in een NotenDop

ken je dat gevoel? dat je wil schreeuwen en vloeken
ken je dat gevoel? dat je wil springen en schoppen
Ken je dat gevoel? dat je wil snijden en steken
Ken je dat gevoel? dat je bang maakt en je laat wegduiken
Ken je dat gevoel? dat je weg wilt en verdwijnen, langzaam wegkwijnen
Ken je dat gevoel? zo overheersend dat je dood wil

het begint lanzaam, en naarmate de dagen volgen ga je fase na fase in..
het begint rustig, je wordt wat zenuwachtiger en sneller geirriteerd
daarna beginnen je emoties parten te spelen,
ze komen onverwacht en zijn versterkt
angst begint een rol te spelen, voor je omgeving, voor jezelf..
want de gedachten worden versterkt
doods gedachten sijpelen langzaam naar binnen,
een oplossing inzicht.
En na een tijd bevestigingen uit je omgeving te krijgen
gevoed met je eigen gevoelens en gedachten,
ga je fantaseren over de dood.
Inmiddels krijg je snachts nachtmerries
lig je nachten wakker,
kun je je bed niet meer uitkomen.
je levenslust verdwijnt.
je wordt moe en hebt nog maar weinig energie.
de fantasieën over de dood worden langzaam ideeën
en die ideeën worden plannen
en die plannen worden concrete uitvoerbare plannen.
Daarna zet je een datum en een tijd. en dan plots...
Opluchting, je regelt een aantal dingen,
schrijft een berichtje en geeft spullen weg
je eind nadert, de oplossing is zo dichtbij,
je hoeft alleen maar de dagen af te tellen.
Dan komt de dag en doe je je best voor je oplossing..
want daar hing zoveel aan... je begint te hallucineren,
iedereen lijkt je aan te moedigen..
iedereen lijkt zo blij te zijn.
Dat het eindelijk beter gaat. maar niks is zoveel schijn..

achteraf als het niet gelukt is kijk je terug op een periode..
een zware periode.
En er zullen mensen zijn die je aanvallen,
je zult mensen kwijt raken,
je zult worden verwijt.
hulpverlening krioelt om je heen.. maar.. alleen op hun werktijden.
je bent alleen..
je kan maar 1 kant op, de realiteit weer in,
doen wat iedereen doet
Maar wat was dat, hoe was dat..
nu ben je alleen want ze zijn je zat, de zoveelste keer.
dat gedrag maakt alles kapot..
en toch ga ik ermee door..
waarom weet ik niet
waar ben ik mee bezig!

IK HAAT MEZELF! IK HAAT MIJN SITUATIE, IK HAAT MIJN GEDRAG!
IK HAAT DIT!