Schuld gelegd bij mij!
Ze zegt maar wat, iedereen zegt maar wat.
Alsof ik het weet, alsof ik er wat aan kan doen.
Het enige wat ik vraag is duidelijkheid,
Het enige wat ik vraag is structuur in de dagen en duidelijke financien
En wat krijg ik, gesprekken, gesprekken met iedereen.
Ik krijg op m'n donder, ik wil er niks mee te maken hebben
Ik wil gewoon die 2 dingen, verder hoef ik niks te weten
Ik voel me gebruikt, ik wordt gebruikt tegen steeds de andere ouder.
Iedereen is boos om mij, blijft boos op mij, scheld op mij
Spot met mij, ik ben niemand.
Ik word verdrietig, mijn wereld is gewoon niks
mijn kastelen zijn weer van lucht gebleken.
Stopt het dan nooit?? Is er dan nooit rust?
En dat houd van mij, hoe de hell moet ik dat geloven.
De ruzie's drijven mij tot waanzin.
De spot en de misleidende en vragende woorden brengen mij niks positiefs
Mijn al sterke negatieve zelfbeeld groeit.
Mijn wil om deze wereld te blijven zien slinkt.
Ik kan er weer één van het lijstje schrapen..
Eerst Pa die liever een andere zoon had gehad,
Nu ma die liever geld heeft dan een zoon.
Reacties op ‘Schuld gelegd bij mij!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!