Goede Vrijdag

Plotseling werd het donker in mijn leven
stikdonker
adembenemende duisternis
onmetelijke afstand
tussen God en mij.

Ik zag Zijn heilige wet
maar ook mijn eigen leven
ik had geen plek
en geen bestaan.

O God...
ik schreeuwde
zonder woorden
zonder stem.

Opeens...
ik luisterde
verwonderd
onthutst.

Hij kende mijn angst
mijn duisternis
mijn falen
mijn oeverloze schuld
en ik ontdekte
dat Hij overal al is geweest
waar ik kwam.

Wat uitgesloten is
gebeurde:
Hij zei vol liefde:
"Mijn Kind".

Toen fluisterde ik
stamelend:
"mijn God".