Plaatsbepaling

Je leven beweegt zich op en neer.
Je kent het wel, van die dagen dat het goed gaat.
De wind in de rug.
Je voelt je goed, zelfverzekerd.
Je hebt een plek.
Een bestaan.
Je wordt gewaardeerd en je waardeert.
Een oneindige wisselwerking die je leven lang meegaat.

Dan die andere dag.
Je zelfverzekerdheid verschrompelt.
Omdat je naar de wind luistert.
De wind… die al eeuwen over deze wereld waait.
Je aarzelt omdat je bomen ziet staan die er al veel langer zijn dan jij er bent.
Je stamelt omdat je slechts een klein schakeltje bent in de aaneenrijging van geslachten.
Je relativeert door wind, door bomen en door schakeltjes.
Je bent je plek kwijt.
Je ziet je eigen betrekkelijkheid door te balansen met eeuwen en eeuwigheid.

Dat moet je leren.
Iedere dag opnieuw een plek verwerven.
Maar niet meer worden dan een schakeltje.
Dan heb je bestaan in het eeuwenoude uurwerk van deze wereld.
Een klok met wijzers die de tijd van de wereldgeschiedenis aangeven.

Weet je hoe laat het vandaag is?
In ieder geval zo laat dat je je moet haasten.
Leer om een schakeltje te zijn. Niet meer dan dat.
Maar zeker ook niet minder.
En leer klok kijken op de wereldklok.