Meditatief
Er is een periode verstreken,
die ik in stilte overdenk
meditatief mediteer ik
over dood, leven, sterven en graf.
In gedachten zie ik het voor me,
hoewel ik het nauwelijks kan zien
tanks, vliegtuigen, straaljagers, bommenwerpers,
verkoolde huizen, afgeschoten benen,
mensen die ontzield zijn.
Alles wat op deze aarde gebeurt,
kan ik niet beseffen.
Soms wordt ik door pijn verscheurd,
en door angst, armoe en gevechten.
Ik zie mensen voor me,
hoewel ik het nauwelijks kan zien,
die overmand zijn door verdriet,
Honger, pijn, armoe, eenzaamheid
en wie zal begrijpen
hoeveel er geleden wordt?.
Soms voel ik me één met hen,
hoewel ik het nauwelijks kan voelen,
die zich voelen als schepen die zijn gestrand
en wiens geluk is aangerand.
Heel soms dicht ik gedichten
die heel goed rijmen,
doch dit gedicht rijmt niet
omdat ik niet kan rijmen
dat mensen hun hart hiervoor hebben gedicht.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-08-2013
Over dit gedicht
toen ik vijftien was
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Meditatie OverdenkingReacties op ‘Meditatief’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!