vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herinnering aan het water
Ooit was je de trots van het water.
Onaantastbaar gleed je erdoor.
Nu lig je hier zielig aan de kant,
als een ter ziel vergane glorie.
Verlaten door wat ooit je kapitein was.
Je hangt zelfs nog vast aan de kaai van de vaart.
Je bent niet meer dan een herinnering.

Ingezonden door
Geplaatst op
07-08-2013
Over dit gedicht
Niet meer dan een herinnering...
Foto's

Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Boot Eenzaam Herinnering Verlaten WaterReacties op ‘Herinnering aan het water’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!