18de dode afganistan

er valt er weer een neer.
o nee niet alweer.
dat zal de sergeant moeten denken.
want hij zal weer een vlag moeten schenken.

aan huilende ouders.
die troost zoeken op elkaars schouders.
gecondoleerd zegt de sergeant.
hij was een aanwinst voor dit land.

het zijn loze woorden.
die al vele ouders aanhoorden.
gestorven voor het vaderland.
gestorven vechtend tegen de vijand.

door zes mannen wordt de kist gedragen.
geleid door grote erehagen.
op weg naar zijn laatste rustplek.
wat later met de mooiste bloemen zal worden bedekt.

hij was altijd een vrolijke jongen.
voor zijn vrouw een droomjongen
hij lachte altijd.
maar nu nemen we van hem afscheid.

hij was alweer de achtiende.
die omkwam terwijl hij zijn vaderland diende.
hij stapte op een explosief.
dus nu schrijft zijn sergeant weer een treurbrief.