vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lieve Zon
Jij gaat onder aan de horizon,
ik wou dat ik het begrijpen kon.
Drie vingers dik, dan kan ik naar je kijken,
zonder tranen uit mijn ogen te strijken.
Je zakt in zee maar waar naartoe?
Elke dag weer en wordt nooit moe.
Ik sta op het strand en ben verbaasd.
Wij mensen hebben altijd haast.
Maar de natuur die gaat z\'n gang
Dag in dag uit, al eeuwen lang.
Reacties op ‘Lieve Zon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!