twinkel ogen doven
In ieder zijn ogen,
Zit een twinkel.
Een twinkel van leven
En een twinkel van kracht.
Als er iets leuks gebeurd,
En alles even meezit.
Ook als mensen strijden,
Is de twinkel er altijd.
Maar soms dooft te twinkel,
De twinkel van leven.
De ogen worden dof,
Heeft geen glans meer.
Wanneer de twinkel dooft,
Is de persoon diep van binnen.
Al gestorven,
Heefr geen kracht meer om door te gaan.
Soms lopen ze dagen te huilen,
En dan lachen ze weer.
Maar ze lachen,
Zonder die glansende twinkel.
Ze zijn gestorven en bestolen,
Wat ooit hun blijdschap was.
En hun kracht,
Maar daar is niks meer van over.
De twinkel verdwijnt,
En mensen zijn vanbinnen gestorven.
De glans van het leven,
Is voorgoed in hun ogen gedooft.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-07-2013
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
TwinkelReacties op ‘twinkel ogen doven’
-
Erg mooi en gevoelig gedicht, sorry voor de late reactie het zat allemaal niet mee... xxlisanne
lisanne - 13-08-2013 om 14:47
-
maakt niet uit hoor, ik zit ook soms even kut in me vel. Maar je kan altijd bij me terecht ;)
Angel-on-your-side - 15-08-2013 om 11:15