vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maar een droom
Ik sta in een tuin vol prachtige bloemen.
Overal om me heen hoor ik bijtjes zoemen.
Elke bloem vertelt iets over mij.
Ze staan allemaal van voor naar achter in een rij.
Ik loop door en pluk een roos.
Het is een klaproos dat staat voor de emotie boos.
Ik laat het vallen en ik val plotseling op de grond.
Opeens voel ik me heel ziek en niet meer gezond.
Ik sluit mijn ogen en na een paar minuutjes open ik ze weer.
Ik kijk om me heen en zie een meneer.
Het is een dokter en hij zegt ik ben niet thuis.
Ik lig me hele leven al in dit ziekenhuis.
Ik voel de tranen en boosheid in me opkomen.
Want ik bedenk me net, ik zat te dromen..
Reacties op ‘Maar een droom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!