vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Afasie
Ik probeer in je stilte
te vangen wat je zegt
je dromen als een vlinder
te grijpen in mijn net
Hoe kleurrijk kan een lach zijn
die straalt in onbegrip
hoe moeilijk kan een dag zijn
die eindigt zonder licht
We moeten alle kleine beetjes
knopen in een vlecht
en in alle kleine woordjes
zien hoe hard je vecht
Dus ik knoop het in mijn oren
vandaag is lang genoeg
en misschien zal ik ooit horen
waar je allemaal om vroeg
Reacties op ‘Afasie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!