vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Rot voelen
Soms wil ik al die dagen vergeten
Die foute dagen
Waar al die jongens me zagen
Daar werd ik soms bang voor
Ik wou op school niet meer opdagen
Ik voel me zo rot van binnen
Ik kan niet eens meer blij zingen
Ik kan het me nog goed herinneren
Dat ene moment dat hij op me zat
Dat hij dat deed en ik het niet wou
Ik probeerde hem nog van me af te duwen
Alleen het lukte me niet
Al die mensen om me heen deden niks
Ze stonden daar maar wat
Alleen te kijken
Ik ben me leven zat!
Dus laat me nu maar met rust
Niemand kwam voor me op
Hoepel maar op
Ik lijk nou een dop zonder een kop
Reacties op ‘Rot voelen’
-
Kom op meid, je kan ze wel aan, laat je niet houden door hen! SuCCES!
babo schrijver - 01-06-2010 om 08:16