Over.
Ik zei, ik wacht op je
Al 3 jaar, ik wacht op je.
Ik had je nodig, ik riep je, ik riep je zo hard
ik smeekte je, echt, met heel mijn hart.
Maar je was er niet,
En ik ben alleen,
Gister, vandaag, en de dag na morgen.
Alle dagen, ben ik alleen.
Ook al is het over,
Ik blijf toch telkens hopen,
ik kan er niks aan doen,
maar wat je in je hart bewaart, kun je nooit verliezen.
Ik kan jou nooit verliezen,
Je zit zo erg vast.
Vast in mijn manier van leven, ademen, praten.
Vast in mij.
Ze zeggen het is beter zo,
maar hoe kan iets beters, zo verschikkelijk fout en eenzaam voelen.
Hoe kan dit beter zijn.
Hoe kan dit beter zijn,
Alsjeblieft zeg me dat.
En alsjeblieft, zeg waarom ik?
Waarom kwam je niet, alsjeblieft leg het me uit.
Ik voel me zo wanhopig, ik ben zo bang.
Ik wil je zo graag hier.
Hier bij mij,
in mijn armen.
Ik mis je zo.
Reacties op ‘Over.’
-
Hey, echt een heel mooi gedicht. Het spijt me zo voor je, t doet me pijn om te lezen hoe je je voelt, je hebt t echt goed verwoord. Jemag altijd tegen me praten k ben er voor je, zeg t maar als k iets kan doen. Je moet niet luisteren naar mensen die zeggen dat dit t beste is, want iedereen weet wat het beste hsd geweest, en k weet dat t beste nog voor jou komt, wat t ook word in de toekomst, je zult nooit alleen zijn. Ik geef om je
Verwijderde gebruiker - 15-07-2013 om 23:47