Lichtjes
De duizend lichtjes in jouw ogen
Schitteren in de leegte van het heelal
Je zweeft daarboven tussen de sterren
Terwijl je voeten de aarde lichtjes raken
Daartussen abrupt de ozonlaag
Waar bevind je je, meisje?
Kijk eens goed:
In de verte schijnt de zon.
Dus open je ogen nu, meisje
En omhels de balans tussen licht en aarde
Daar waar de ik is die jij bent
Al die tijd zocht je zonder te zien
De lichtjes in jouw ogen verblinden je.

Ingezonden door
Geplaatst op
10-07-2013
Over dit gedicht
Het is een gedicht over eigenlijk mezelf, maar ook over wat ik om me heen zie. Het is moeilijk om te bepalen wie jij bent. Soms merk je dat je je ware ik niet gezien hebt, en ergens anders zoeken moet.
Foto's



Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Aarde Balans Hemel Identiteit Ogen ZoektochtReacties op ‘Lichtjes’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!