Angst

Angstig in een hoekje ver af.
Word ik langzaam aan wat laf.
Bang voor de reactie van de rest.
Want ik voel me snel gepest.

Ik ga bijna nergens heen.
Zit op mijn kamer, helemaal alleen.
Ik heb mijn telefoon in mijn handen maar ik durf niemand te bellen.
Ik durf mezelf niet open te stellen.

Ongemakkelijke stiltes zonder het initiatief.
Is mijn hoop overvallen door een dief?
Mijn wereld wordt steeds meer in zichzelf gekeerd.
Waneer heb ik nou genoeg van de angst geleerd?

In mijn ogen keert iedereen, de rug toe naar mij.
Ik hoor er telkens net niet bij.
Gevangen door de stilte dichtbij.
Hoe kom ik ooit nog vrij?