Achter de lach
altijd weer een glimlach
ieder moment van de dag
achter die lach
dag na dag
schuilt een heimelijk verdriet
dat ze zelf ook niet altijd ziet
waar komt het vandaan
zoals de schijn van de maan
zo is die rond en vol
en plots weer halfvol
of verdwenen in het niets
zittend op mijn fiets
trappend tegen de wind
waar ik mijn gedachten aan elkaar bindt
als kleine schakeltjes in mijn hoofd
wachtend tot het vuur weer dooft
wegpinkend mijn traan
kijkend naar die halfvolle maan
vol ongeduld
tot hij is gevuld
met goudgele schijn
dan wil ik schreeuwen "verdwijn"
die volle maan
heeft het gewoon gedaan
dan schommelt mijn humeur
van hoog naar mineur
vliegen op mijn gedachten
in die slapeloze nachten
die volle maan waar ik me op richt
met zijn lachende gezicht
Ingezonden door
Geplaatst op
09-07-2013
Over dit gedicht
achter de lach zit een traan
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Lachen Serieus VerdoezelenReacties op ‘Achter de lach’
-
Achter de glimlach die ik nu heb is al het verdriet weggevlogen door dit prachtige gedicht. Van mij krijg je er 6 sterren voor (als je begrijpt wat ik bedoel)
Bi-proud-of-you - 09-07-2013 om 23:02
-
dank je Patros voor de sterren, en dank dat jij door dit gedicht de sterren weer ziet stralen, achter de maan zijn lachende gezicht. Liefs, Marill.
Marill - 10-07-2013 om 09:00
-
Wow, heel mooi gedicht..
-Lin- - 10-07-2013 om 12:24
-
Wauw, word er stil van, SUPER!
jorinda - 12-07-2013 om 17:28
-
Zo heel erg waar, zo mooi
Britta Nijhuis - 13-07-2013 om 01:51
-
echt mooi!
Verwijderde gebruiker - 13-07-2013 om 13:51
-
het totaal gebrek aan ritme drukt goed de verwardheid van de hoofdpersoon uit, mooi
Favo - 14-07-2013 om 08:14