1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

de kleine zwerfjongen

Daar stond hij dan
De kleine zwerfjongen
Met blote voetjes op hard steen
Sloeg hij zijn ogen neer
Schraapte zijn laatste kracht bijeen
En zuchtte diep
“ik kan niet meer”

Een zakmes in zijn rechterhand
Zijn ogen hol en leeg
De mensen draalden hem voorbij
Hij keek ze aan, en zweeg

Met een scherpe blik
Keek hij het noodlot in de ogen
“bidden?” murmelde hij, “ik?”
“ik heb god toch al nooit gemogen.”

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Alleen Armoede Uitegeput Verlaten Zwerfkind

Reacties op ‘de kleine zwerfjongen’

  • Heftig.. Vind dat je het echt mooi omschrijft; zie het helemaal voor me hoe hij daar staat..

    -Lin- - 10-07-2013 om 12:23

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

de kleine zwerfjongen