Het meisje in de spiegel

Hartverscheurend gesnik
verstoort de stilte

Bang kijk ik om me heen,
zoekend naar de persoon die daar zo zit te snikken

Het gesnik wordt luider,
komt steeds dichterbij

Het galmt na
in mijn oren

Geschrokken
zie ik het gezicht in de spiegel

Wat doet dat meisje hier?

Ik ken haar niet,
maar ze komt me vaag bekend voor

Tranen stromen
over haar natte wangen

Ik wil het verdrietige meisje troosten
en haar zeggen dat alles goed komt

Ik strek mijn armen uit
om haar te omhelzen

Toevallig doet het snikkende meisje
precies hetzelfde

Ze lacht
door haar tranen heen

Ik fluister
dat ze niet hoeft te huilen

Precies op hetzelfde moment
fluistert het snikkende meisje hetzelfde

Waarom zegt ze dat?

Ik huil toch niet..?