mijn leven als een boot
ooit werd ik de zee in geduwd
ik vaarde lanzaam maar onzeker
er waren woeste stormen
waar ik doorheen moest varen
er kwamen gaten in mijn boot
waardoor ik bijna ging zinken
maar ik moest doorgaan want mijn
boot moest door varen hoe zwaar de golven
en de zee ook waren ik moest kiezen
welke weg in in moest varen
en koos eerst voor de verkeerde weg
en dat merkte ik de zee was heel wild
en ik kwam moeizaam vooruit er brokelde stukken
af van mijn boot en ik zonk bijna naar beneden
en toen werd het water weer wat minder woest
ik kan weer beter varen de zee is nog soms wel woest
maar ik ga het tot het eind redden met varen
ook al zijn de stormen nog wel eens wild..
ik hou het vol...
Reacties op ‘mijn leven als een boot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!