vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gebonden
bindt mij niet vast
al ben ik voor jou een last
mijn vleugels wil ik uitslaan
om de weide wereld in te gaan
wanneer mag ik boeken
om mijn Valken familie te bezoeken
laat me nu maar los
al veel te lang mis ik mijn bos
maar dat is het ergste niet
mijn stilste verdriet
zal ik je bekennen
is........
dat ik misschien nooit meer kan wennen
aan mijn natuurlijk bestaan
wat heb je met mij gedaan
Ingezonden door
Geplaatst op
04-07-2013
Over dit gedicht
dit gedicht schrijf ik voor allen die op welke manier dan gebonden zitten aan verleden en heden
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Missen Natuur Vastzitten Vliegen VrijReacties op ‘Gebonden’
-
Prachtig, ik kreeg er een beeld bij, heel mooi
Britta Nijhuis - 04-07-2013 om 18:37