vorige gedicht
vorige gedicht
Wennen aan het nieuwen
Druppels stromen uit de kranen.
Druppels stromen uit mijn ogen.
Een mens kwam langs , ze lachte
Net zoals wij samen deden.
Maar nu, nu ben je er niet meer...
Nu kunnen we niet meer samen lachen alleen nog maar huilen,trouwens iedereen.
Niemand , zal zo'n mens als jij uit zijn hoofd krijgen.
Zo lief en aardig als jij was....
Maar nu als ik voor joun graf sta , besef ik pas wat ik niet zonder jou kon!
Zal ik je dat eens vertellen....Niks!
Maar hoe moeilijk het leven soms mag zijn,
Het gaat door.....
Demi
Reacties op ‘Wennen aan het nieuwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!