vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
natuur
Ik kijk naar buiten,
En alles bloeit.
De wind laat alles zweven,
En de bomen ritselen.
Ik sta te luisteren,
En alles is stil.
Alleen de wind,
Die me zachtjes optilt.
De wind brengt me weg,
Naar een plek vol groen.
Waar ik alleen kan zijn,
Zonder gedoe.
Kan ik zachtjes slapen,
In het gras.
Ik ben niet bang meer,
Dat iemand me pakt.
Hier ben ik veilig,
Hier is alles fijn.
Maar voor even,
Kan ik alleen zijn.
Geen tranen meer,
En ook geen pijn.
Gewoon even niks,
Alleen de wind.
De wind wiegt me in slaap,
Zodat ik rusten kan.
Me gedachte leeg,
Die de wind meenam
Ingezonden door
Geplaatst op
02-07-2013
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
StilteReacties op ‘natuur’
-
Echt mooi geschreven. *favorieten*
Bi-proud-of-you - 02-07-2013 om 21:11
-
wow ik had niet verwacht dat je me gedichten zo goed vond thnx :D
Angel-on-your-side - 02-07-2013 om 21:49