Revolutie

Hoe breed is de weg van bevlogen idealen
Bestraat met klinkers van goud en geluk
Ook medeklinkers, echo’s van succesverhalen
Samen zinnen woorden, de werkelijkheid als theaterstuk

Maar deze spiegel, als teken aan de wand
Spiegelt ons het volmaakte sprookje
Uit een betoverde wereld in Dromenland
Gouden bergen, maar feitelijk rook je

De bedwelmende geur van fanatisme, die ons weer deed geloven
In het verwezenlijken van onze dromen, absurdisme en wat kwam
Een uitgestelde toekomst, die ons maar blijft beloven

Dat eens, door radicale breuk met het bestaande
Een nieuw begin zal komen, die van de leeuw en het lam
Geen utopie, maar hoop en werkelijkheid, echter alleen aangaande

Christus, komende Koning der gerechtigheid


Huib van Riet